No i stalo się.... na sklepowych półkach pojawiła się druga butelka z serii Jack Daniel’s Legacy. Jest to limitowana edycja whiskey z Lynchburga. Inspiracją do jej stworzenia była etykieta, która pojawiła się na butelce około 1900 roku - pierwsza, na której dominował kolor czarny..., a ponoć ten od zawsze najlepiej pasował Jack’owi :)
No dobra... oprócz quesadilli, którą smaży się na patelni lub grillu, a w jej naturalnym środowisku jakim jest Meksyk na tak zwanym „Comal”, jest też wersja quesadilli, którą można zapiekać w piekarniku. Dzięki temu zabiegowi ma o wiele mniej tłuszczu, po drugie jest chrupiąca, a po trzecie można ją błyskawicznie przygotować. Jeśli planujecie jakieś spotkanie z bliskimi, można sobie wszystko przygotować na blaszce do pieczenia, a w momencie gdy już spotkanie się rozkręci, wystarczy wstawić do pieca na kilka minut i gotowe :). Tym razem przepis na quesadillę, w której są boczniaki, jest świetny, bardzo aromatyczny indyk, cukinia, papryka no i to co w quesadilli najważniejsze... ser cheddar. Mieszanka smaków wręcz cudowna :)
Nopales to inaczej opuncja, a opuncja to nic innego jak kaktus jadalny. Na ten temat już kiedyś pisaliśmy. Przeczytajcie o jego zbawiennych właściwościach w artykule Nopal czyli kaktus jadalny - samo zdrowie W Meksyku stanowi podstawę diety. Zwyczajnie jest bardzo popularny. Niestety w Polsce dostępny jedynie z puszki, natomiast w Meksyku uginają się od świeżego całe stragany. To, że nie ma w Polsce dostępu do świeżego, nie znaczy, że należy z niego zrezygnować. Otóż nic bardziej mylnego. Z puszki lub słoika jest równie ciekawy w smaku :) Można go używać do taco, burrito, ale również jako podstawowy składnik sałatki, w której oprócz nopalesa można znaleźć pomidorki koktajlowe, czerwoną cebulę, sok z limonki i świeżą kolendrę. Co więcej, przygotowanie takiej sałatki zajmuje nie więcej niż 10 minut. Krótko? No pewnie że krótko, a do tego niesłychanie łatwo. Rewelacyjna alternatywa dla sałatek typowo imprezowych, choć i w codziennej diecie również świetnie się spisze.
Coś czego w większości przypadków brakuje nam w lokalach nie tylko tych z meksykańskimi smakami... ale ogólnie w lokalach. Zwykłych starterów i wypełniaczy czasu podczas oczekiwania na zamówienie. A wystarczy tak niewiele, żeby dany lokal zyskał już na wstępie. Na szczęście coraz więcej restauracji już to wie i częstuje swoich gości czymś na dobry początek. Mogą to być na przykład orzeszki nerkowca :) Boskie, cudowne, chrupiące, takie jakich nie znajdziecie w żadnym sklepie. Oczywiście na marketowych półkach orzeszków jest zatrzęsienie, to solone, to z pieca, to w chrupiącej skorupce... ale takich jak te, nie znajdzie się w żadnym! :) Duża dawka limonkowego posmaku wymieszanego z wędzonym i dymnym aromatem. Mnóstwo świeżości, a przy tym chrupkość. No i to co najważniejsze... odrobina kopniaka w postaci pikanterii. Takie orzeszki nerkowca sprawdzają się wspaniale na imprezowym stole. Przygotowanie banalne i niezwykle proste, no i czasu nie trzeba na to poświęcać zbyt wiele. Praktycznie szybciej przygotować je w domu, aniżeli biec do sklepu :) Zakochacie się w nich!
Negroni, koktajl którego proporcje i składniki powinien znać każdy barman obudzony w nocy o północy. To jeden z tych koktajli, którego składniki mieszane są w identycznych proporcjach. Podstawa negroni to gin, Campari i słodki wermut (Martini Rosso). Ale, ale... jest mnóstwo wariacji na temat negroni, może to być boulevardier, gdzie gin zastąpiony jest Bourbonem (o którym pisaliśmy i informacje na jego temat znajdziecie pod linkami...), może też być Negroski... czyli zamiast ginu w szklance ląduje wódka. Jak widzicie składniki, które można „znaleźć” na większości przyjęć :) Przygotowanie Negroski jest niesłychanie proste i szybkie, a efekt... piorunujący J Warunek konieczny to używanie jak największych kostek lodu. Pamiętajcie, że im większa powierzchnia kostki lodu, tym wolniej ona się rozpuszcza a jednocześnie bardzo szybko schładza płyn.
Połączenie soku pomarańczowego i Campari to jeden z największych klasyków w miksologi. Koktajl bardzo prosty w przygotowaniu, a zarazem niosący mocną dawkę letniego orzeźwienia. Ale, ale... przecież klasyki zawsze można urozmaicić i podkręcić smakowo :) Tym razem do podkręcenia klasyka użyliśmy odrobiny likieru pomarańczowego z nutą bourbona Saska. Wyszło naprawdę ciekawe połączenie smakowe :)
Jedna z najpopularniejszych meksykańskich sals, bez której nie sposób sobie wyobrazić kuchni meksykańskiej. W Meksyku przygotowywana jest ze świeżych, meksykańskich, zielonych pomidorów zwanych tomatillos (miechunka pomidorowa). Z pomidorami wspólne mają jedynie nazwę i kształt, nic poza tym. Tomatillos są w łupince (cienka otoczka/skorupka) i pochodzą z rodziny miechunkowatych.
Ostatnimi czasy zapanował swoisty bum na łączenie kawy espresso z tonikiem. Tak, jest to smaczne i ciekawe letnie doświadczenie... ale, ale! Można to jeszcze bardziej podkręcić i zrobić coś wieczorowego z „prądem” :) Można na przykład dodatkowo użyć likieru kawowego. My użyliśmy bardzo fajnego likieru kawowego z nutą brandy z rodziny Saska wódka. Połączenie na potężnym wypasie, a efekt przeszedł nasze najśmielsze oczekiwania :) Koniecznie spróbujcie. Nie wymaga dużego nakładu pracy, no chyba że przygotujecie sobie kawę metodą cold brew (jeszcze większa petarda), to wtedy będziecie musieli poświecić kilka minut więcej :)
Jedno z tych wydań ceviche, które kochamy miłością bezgraniczną. Ceviche z halibuta - cudownej i delikatnej białej ryby, która sama w sobie już jest przepyszna, ale w połączeniu z niesamowicie świeżymi i pełnymi aromatów składnikami, tworzy danie obłędnie bezbłędne :) Mnóstwo aromatów, potężna ilość smaków i struktur... i pikanteria podbijająca danie :) Ceviche ma naprawdę wiele zalet, ale najważniejszymi jest z pewnością to, że pasuje na spotkania z bliskimi. Przygotowujesz, stawiasz na stole w misce, obok podajesz trochę chipsów kukurydzianych i danie idealne. Nie dość, ze ceviche przygotowuje się błyskawicznie (zaledwie kilkanaście minut), to jeszcze jest gwarantem tego, że zrobi wrażenie na znajomych :) Zatem... do dzieła :)
Od kilku lat zauważyć można istną modę na mięso szarpane. Lokale i food trucki prześcigają się w tym jak je podawać i przygotowywać. Szarpane jest praktycznie wszystko - drób, wołowina, wieprzowina... dosłownie każdy rodzaj mięsa. A sposobów i przepisów na przygotowanie takiego szarpanego mięsa są setki. W Meksyku tego typu mięso znane jest pod nazwą carnitas. W czym tkwi sekret dobrze przygotowanego szarpanego mięsa? Wpływ na to ma wiele czynników - odpowiednio przygotowana marynata, czas marynowania, przyprawy, temperatura, w jakiej mięso się dusi i to, co najważniejsze w tym wszystkim... czas. Zasada jest jedna... mięso im dłużej się dusi, tym lepiej. Najlepiej około 8 godzin. Jest wtedy głębsze w smaku, a konsystencja i struktura jest niesłychanie miękka. Mięso rozpływa się w ustach. Czas i temperatura zależy oczywiście od rodzaju mięsa. Inny czas dla mięsa drobiowego, a inny dla wołowiny. My tym razem przygotowaliśmy przepis na wieprzowinę, a dokładnie łopatkę wieprzową. Włóknista struktura mięsa sprawia, że mięso idealnie się szarpie :)
Burrito to danie, które wywodzi się z pogranicza Meksyku i Stanów Zjednoczonych. Bardzo dużo osób kojarzy je właśnie z kuchnią meksykańską. Co jest w naszym burrito i dlaczego jest tak wyjątkowe? Użyliśmy do niego genialnego mięsa, jakim jest łopatka wieprzowa, długo duszona w obłędnej marynacie, a potem szarpana :) Dodatkowo w tortilli znalazła się marynowana w cytrusach i habanero czerwona cebulka oraz pomidorki konfitowane. O awokado w postaci guacamole chyba wspominać już nie trzeba, bo to składnik obowiązkowy :) W naszym burrito jest także odrobinę ryżu. Co prawda prawdziwe burrito zawijane jest bez ryżu, ale w tym przypadku jest to ryż w typowo meksykańskim wydaniu, bo arroz verde, czyli ryż zielony gotowany na patelni z miksem kolendry, pietruszki i cebuli. To właśnie tej mieszance ryż zawdzięcza swój smak i mocno zielony kolor :)
Jak sama nazwa wskazuje, burrito bowl tym różni się od zwykłego burrito, że podawane jest w misce, a nie zwinięte w tortille. Tortilla w tym przypadku może być jedynie dodatkiem podanym osobno lub w postaci chipsów kukurydzianych, które nadadzą daniu chrupkiego elementu. Danie nie jest może bardzo meksykańskie, bardziej wywodzi się z kuchni tex-mex, ale ma w sobie baaaaardzo mocne akcenty meksykańskie. Cała tajemnica burrito bowl w naszym wydaniu tkwi w niesłychanie soczystej, aromatycznej i pełnej smaku szarpanej wieprzowinie. Do tego kilka składników nadających świeżości i będących super dopełnieniem smakowym :) Danie, które świetnie sprawdzi się na obiad, kolację... ale i żeby zapakować w pojemnik i zabrać do pracy lub na pikinik. :)
