Dlaczego kuchnia meksykańska?

„Marian, tu jest jakby luksusowo” - ta dewiza przyświeca restauracji Fat Buddha w każdym, nawet najdrobniejszym szczególe. Począwszy od jedzenia, sposobu jego podania, po obsługę, wystrój, atmosferę, a skończywszy na toaletach, w których do dyspozycji są wszelakie artykuły pierwszej potrzeby. Tak drodzy Państwo wbrew pozorom, to bardzo ważny i praktyczny element. :) Po tym można poznać lokal naprawdę wysokich lotów. Najpierw może jednak kilka słów wstępu, kto, co i jak... Otóż lokal został założony przez Urszulę Ryznar i Roberta Pikóra. Ta dwójka jakiś czas temu otworzyła rewelacyjny lokal The View, który z powodzeniem wkomponował się w stołeczną scenę klubowego życia. Doświadczenie procentuje, dlatego Fat Buddha również szybko odnalazł się w klubowo-kulinarnej części stolicy. „Grubasek” swój adres zamieszkania znalazł na ulicy Mazowieckiej 2/4. To ta ulica, na której wieczorami od wielu, wielu lat tętni warszawskie życie imprezowe. Choć w Fat Buddha przygrywają DJ’e to niestety nie potańczycie, ale za to spędzicie czas w jednej z kilku sal dwupoziomowego lokalu przy drinku i dobrym jedzeniu. A skąd to wiemy? Byliśmy i jedliśmy!

Jest taki utarty stereotyp „jeśli zdrowe to musi być niedobre”. Na szczęście to tylko stereotyp i udowodnimy Wam na przykładzie naszej sałatki, że zdrowe to również i smaczne. Nasza sałatka to skoncentrowana bomba zawierająca cenne witaminy i sole mineralne. Ogólnie zaletą wszystkich sałatek jest to, że przygotowując je można niesamowicie elastycznie kombinować składnikami. Dodawać to co się lubi i kocha. Tym razem wykorzystaliśmy prażoną szynkę serrrano, kiełki, pyszny dressing miodowo-musztardowy, który dodajemy bardzo często do sałatek w różnych konfiguracjach. Jest też jajko, jest rzodkiewka... jak sami więc widzicie miks różności, składający się w jedną przepyszna i zdrową sałatkę.

Jakiś czas temu byłem w podróży po Włoszech. Tematem przewodnim wyjazdu było prosecco i wszystko co z nim związane. Zwiedzanie winnic w regionie Wenecji Euganejskiej, odwiedzanie ciekawych miejscówek, gdzie serwowany jest ten jakże szlachetny trunek oraz rzecz jasna degustacja wszelakich kombinacji alkoholowych między innymi drinków, których podstawą jest właśnie prosecco. Jednym z takich driunków jest najwiekszy z klasyków - Aperol Spritz, jeden z najbardziej znanych i cenionych na świecie drinków.

No i w końcu Warszawa doczekała się włoskiej restauracji z rodziny „Tutti Santi” :) Mają już rodzeństwo w kilku innych miastach Polski. Pewnie zaraz padną komentarze... eeee... znów „jakaś sieciówka-smieciówka z dowozem”. Nic bardziej mylnego. Zgadza się tylko jedno... jest to sieć, ale nie byle jakich restauracji. Właścicielem jest Sergiusz Urbaniak, a pizzaiolo to niesłychanie utytułowany pod kątem wypieku pizzy Włoch Valerio Valle – Narodowy Mistrz Włoch i V-ce Mistrz Świata itd. itd... osiągnięć można wymieniać bardzo wiele. To on podpisuje się pod recepturami, jakie przygotował dla restauracji. Na co dzień niestety go nie spotkacie w restauracji, Valerio jedynie sygnuje lokal swoim nazwiskiem jak i szkoli personel. Głównym pizzaiolo Tutti Santi Warszawa jest jego uczeń Marcin Borkowski. Miałem okazję uczestniczyć w kolacji z okazji otwarcia tego „przybytku glutenowej rozpusty” :) Jak było? Czy pizza wychodząca spod rąk Valerio Valle i Marcina Borkowskiego jest tak dobra, jak sami zachwalają?

Wielokrotnie pewnie zachodzicie w głowę, co alkoholowego przygotować na imprezę, tak żeby zrobić coś fajnego, ale żeby się nie narobić i przed imprezą i w trakcie. Żeby nie poświęcać zbyt wiele czasu mieszaniu i serwowaniu alkoholi, tylko żeby ten czas spożytkować na rozmowy z przyjaciółmi. Przyjaciele mają przecież rączki i mogą z nich skorzystać, chociażby samodzielnie polewając sobie tego i owego z procentami :) Z pomocą w takiej sytuacji przychodzi poncz (z ang. punch). Klasyczny poncz przygotowywany jest w misce, ale może być również w dzbanku. Standardowo to mieszanina kilku alkoholi, herbaty i owoców. W naszym wydaniu jest to połączenie wódki Finlandia o smaku grejpfrutów, soku z żurawiny, lemoniady, soku z cytryny i ziołowego posmaku bittersa.

Odpowiednie przekąski do alkoholi to niemalże świętość. To jeden z warunków jak goście zapamiętają imprezę i czy zapamiętają. Więc uważajcie na to co przygotujecie jako "zakąska", i uważajcie na ilość skożytego alkoholu :) Ogólnie przekąski mają dwa zadania: mają dobrze wyglądać i dobrze smakować. Niejednokrotnie spotykaliśmy się z przeróżnymi przekąskami obecnymi na stolach współbiesiadników, które nijak nie pasowały do tego co było spożywane w płynie. Najpopularniejsze rzeczy podawane do alkoholu to z całą pewnością orzeszki, chipsy i paluszki :D Tak, one pasują zawsze i to w każdej konfiguracji. Niestety ale to również pójście na skróty. 

Do restauracji Pańska 85 robiliśmy przymiarki wielokrotnie, ale jakoś tak się zawsze składało, że nie było nam po drodze. Aż w końcu nastał Restaurant Week. To nas zmotywowało, żeby zapuścić się na warszawską Wolę i skosztować chińskiej kuchni. O Pańska 85 słyszeliśmy wiele dobrego, ale to tylko taka wiedza szeptana. Jak sami nie sprawdzimy to się nie liczy. Czy nas urzekła? Jaka jest opinia po jednej wizycie?

Sezon wiosenny i letni to idealny czas na spotkania z bliskimi i przyjaciółmi, na przykład podczas wspólnego grillowania a przy tej okazji popijania czegoś „mocniejszego”. Podczas takich spotkań trudno każdego z gości obsługiwać indywidualnie, a czasami poprostu zwyczajnie się nie chce. Dlatego rewelacyjnym rozwiązaniem jest stojąca na stole miska lub dzban alko-pyszności :) Takim trunkiem niewątpliwie jest poncz, w dalszym ciągu w Polsce w cieniu zwykłych drinków, zupełnie nie wiem dlaczego? Taki poncz to same zalety. Nie dość, że wszyscy piją to samo, to jeszcze obsługują się sami. Można go przygotować wcześniej i odstawić do lodówki w celu schłodzenia... zalety można by wymienić i wymieniać :) Tym razem proponujemy coś na bazie wódki czystej Finlandia, soku z czerwonych grapefruitów, piwa imbirowego i świeżego ogórka. Jak widzicie składniki bardzo, ale to bardzo orzeźwiające i idealne na gorące, upalne dni i wieczory :)

Tym razem przepis na drinka bardzo klasycznego, o nazwie whiskey sour, nie mylić z whisky sour. Dlaczego? Nasz będzie na amerykańskim alkoholu, nie na szkockim czy jakimś jeszce innym :) Jack Daniel’s jest słodszy, a połączony z lekką nutą kwasową z cytryny zwyczajnie bardziej pasuje moim kubkom smakowym. Whiskey sour jest wiele odmian, kiedyś dzieliliśmy się z Wami przepisem na New York Sour z dodatkiem czerwonego wina. Przepis, który Wam prezentujemy jest tym, którego każdy barman powinien zrobić bez zastanowienia, nawet wybudzony z najgłębszego snu. Kilka składników: białko jajka, whiskey Jack Daniel’s, simple syrup (syrop cukrowy), sok z limonki lub cytryny, bitters (angostura), skórka z pomarańczy i nie potrzeba nic więcej. Drink, który obowiązkowo ląduje w moich rękach przy każdej lepszej imprezie. Przepis klasyczny, bez zbędnych kombinacji.

Drugie podejście do restauracji Warszawski Sznyt – tym razem z okazji pierwszych urodzin. Pierwszy raz raczyliśmy się ich daniami zaraz na początku, kiedy to lokal dopiero co się otwierał. Pisaliśmy o tym w artykule Warszawski Sznyt na Starówce - dobra restauracja o dwóch twarzach. Wtedy miejsce bardzo nas urzekło. Odrobinę sceptycznie podchodziliśmy to konceptu dwóch kuchni na dwóch piętrach, bo to duże wyzwanie logistyczne, głównie pod kątem czasu wydawania dań i ich synchronizacji do jednego stolika. Dwie kuchnie, które specjalizują się w dwóch różnych „smakach” prowadzone przez dwóch szefów kuchni: Rafała Zarębę i Michała Węcławka. I wiecie co? Z perspektywy czasu widzimy, że nasze obawy były zupełnie bezpodstawne. To co wychodzi spod rąk tych dwóch ludzi i ich zespołów, to czysta poezja smakowa.