Dlaczego kuchnia meksykańska?

Jeden z tych koktajli, który urzekł mnie smakiem i aromatem. Stał się jednym z moich ulubionych :) Można powiedzieć, że drink kompletny. Jak wiadomo w Meksyku mocno wykorzystuje się do drinków piwo. Tak jest i w tym przypadku. Połączenie tequili, whiskey i piwa z niesamowitym zapachem limonki i ziół z angostury to jedna z najcudowniejszych perfum :) Drink bardzo orzeźwiający (idealny na lato) ale i na wiecozrne spotkanie ze znajomymi. Nie jest skomplikowany. Wystarczy zaledwie kilka składników żeby cieszyć się mega smakiem :)

Rok 2019 był dla hotelu Sheraton Warszawa rokiem przełomowym. Najważniejsza rzecz to możliwość posługiwania się przez hotel tytułem „Grand”, co świadczy o czymś więcej niż 5 gwiazdek. Teraz to Sheraton Grand Warsaw. Po drugie powstała świetna restauracja we włoskim stylu - Cucina Mia, o której już pisaliśmy w artykule CUCINA MIA - nowa włoska restauracja w warszawskim hotelu Sheraton. Zmianom uległa także ikona Sheratona, restauracja InAzia, która prawdę powiedziawszy przez lata istnienia hotelu zaczęła lekko „trącić myszką” :) Nie piszemy tu o jakości wydawanych dań bo to zawsze na najwyższym poziomie, ale o wystroju. InAzia przeszła wizualnie totalną rewolucję. Jest nowocześnie, ciepło i klimatycznie. Jest bardzo dobrze :)

Zupa, do przygotowania której nie potrzeba więcej niż 20 minut, oczywiście zakładając, że ma się wcześniej przygotowany bulion drobiowy :) Jednymi słowy zupa typowo poweekendowa. A dlaczego? Bo przepcież "rosołek to zawsze w niedziele" :) Przeważnie coś zostanie, dlatego w poniedziałek jak znalazł. A że wyznajemy zasadę #zerowaste (nie lubimy wyrzucać jedzenia) to i do tego można wykorzystać trochę czerstwych bułek. Połączenie z kilkoma ząbkami czosnku i smażoną cebulą tworzy zupę mocno sycącą, smaczną i idealną na jesienno-zimowy czas. Jakby nie było - dużo umami i naturalnego antybiotyku :) Prosto, szybko i smacznie. Można nawet śmiało rzec, że to przepis na zupę czosnkową w meksykańskim wydaniu. Tak, pochodzi ona z Meksyku, a przepis dostaliśmy od znajomej Meksykanki :) Sprawdzone na naszych kubkach smakowych.

Taco w jednej z bardziej klasycznych wersji - z wieprzowiną smażoną, a następnie duszoną w obłędnie aromatycznej marynacie z achiote. Jedną z najbardziej znanych wersji wieprzowiny z achiote jest cochinita pibil. To jednocześnie jedno z najpopularniejszych dań meksykańskich. Mięso w takim wydaniu komponuje się w taco wręcz wybornie. Niektórzy nazwaliby to danie taco al pastor (trochę jednak błędnie, ponieważ taco al pastor przygotowuje się jednak odrobinę inaczej), a niektórzy taco achiote co bardziej pasuje do tego dania. Obłędna mieszanka smaków Meksyku. Jest papryczka guajillo, jest cytrusowo za sprawą ananasa i pomarańczy, która cudownie idzie w parze z achiote :) Jest bardzo świeżo za sprawą kolendry i limonki. Jednymi słowy danie kompletne, które świetnie sprawdzi się podczas posiłku w większym gronie, np. z przyjaciółmi :) Taco tak złożone smakowo i zapachowo, już po jednym kęsie przeniesiecie się za ocean :)

Jedne z naszych najbardziej  ulubionych taco, to taco z krewetkami. Proste składniki, jeszcze prostsze przygotowanie. Wystarczy dosłownie chwila, żeby na stół wjechało mega wypasione i bardzo meksykańskie danie. Kukurydziana tortilla podgrzewana w przyprawach i aromatyczne od kolendry i kminu rzymskiego smażone krewetki tygrysie. Do tego awokado, lekko pikantny chipotle mayo, ser feta (w oryginale cotija) i czerwona szatkowana czerwona kapusta nadająca daniu chrupkości. Nie można również zapomnieć o cudownie pachnącej świeżej kolendrze i limonce, składnikach nadających świeżości. Przepis na taco z krewetkami, dzięki któremu posiłek będzie mocno urozmaicony :)

Jeden z tych grzańców, dla których zima mogłaby się nie kończyć. Osobiście uważam, że śnieg to powinien leżeć, ale oczywiście w górach. Natomiast dla tego typu grzańca, kilka zimnych, mroźnych wieczorów jestem w stanie zaakceptować. Jest obłędnie dobry i „wchodzi” jak zło. Za sprawą pomarańczy, cynamonu i goździków, które cudownie współgrają ze sobą, idealnie się sprawdzi w porze świąt :) Prawdziwe płynne i rozgrzewające złoto w szklance :)

Przedwojenna kamienica przy ulicy Noakowskiego 16 w Warszawie, odrestaurowana w 2018 r., pachnie jeszcze nowością. To tu mieści się Lobo Bistro. Miejsce dość świeże bo pojawiło się w lipcu 2019 r. Żeby dostać się do Lobo Bistro należy wejść w bramę i przejść przez majestatyczny, przeszklony dziedziniec. Już na wstępie robi wrażenie. Jest pięknie. Wchodząc do środka, w pierwszym momencie w oczy rzuca się bar z dość niewielką salą restauracyjną. Zaledwie kilka stolików. Natomiast przechodząc dalej docieramy do kolejnej, większej sali. I jedno i drugie pomieszczenie urządzone jest bardzo klimatycznie. Można się poczuć bardzo miło, komfortowo i bez zbędnego nadęcia, choć restauracja stawia na kuchnię wyższych lotów. Założeniem Lobo Bistro jest serwowanie kuchni polskiej w dobrym i nowoczesnym wydaniu. Czy tak jest? Tak, tak właśnie jest. Szefem kuchni jest Patryk Banaszczuk. To on odpowiada za całe kuchenne zamieszanie i ciekawe połączenia smaków, których elementem przewodnim jest jabłko. W sumie nazwa restauracji również nie bez powodu :)

Tommy’s Margarita to jeden z moich ulubionych koktajli. Jest to klasyczna margarita, jednakże z małą modyfikacją. Nie znajdziecie w niej likieru pomarańczowego Cointreau i syropu cukrowego. A dlaczego jeden z moich ulubionych koktajli? Składają się na to 3 powody... pierwszy to łatwość przygotowania (tylko 3 składniki). Przepis na margaritę jest mega prosty. Drugi - przeważnie wszystkie składniki mam pod ręką (tequila, limonka i syrop z agawy), a trzeci - jest naprawdę rewelacyjna :) Ważne żeby używać dobrej jakości tequili, wtedy margarita odda to co ma najlepsze, czyli smak :) Można używać tequili srebrnej lub złotej, jednakże polecam złotą. I najważniejsze! Używajcie tequili oznaczonej 100% blue agave. A dlaczego? O tym już kiedyś pisaliśmy w artykule Rodzaje tequili i jak ją pić? :) Tommys Margarita to idealny drink na przyjęcia. Co więcej, można również przygotować wcześniej w np. w dzbanku i wstawić do lodówki. Później wystarczy wyjąć na stół, postawić wiaderko z kostkami lodu. Wrzucać do szklanek i podlewać margaritą :) Banalne, prawda?

Zupy w naszym życiu odgrywają dość istotną rolę. Życia bez zup nie wyobraża sobie cała nasza trójka. A jakie zupy lubimy? Najbardziej takie, do których można dodać mnóstwo różnych dodatków wpływających nie tylko na smak, ale i na wygląd. A najlepiej jak takie dodatki można sobie dozować samodzielnie. Jedną z takich zup jest jedna z najpopularniejszych zup meksykańskich - sopa azteca. Szczerze powiedziawszy to jedna z tych zup oprócz zupy pozole, która jest znakiem rozpoznawczym Meksyku. Można podawać ją w raz z osobnymi miseczkami różnych składników, takich jak świeża aromatyczna kolendra, pokrojone w kosteczkę awokado, płatki chili chipotle i to co w niej najważniejsze, paski chrupiącej podprażonej tortilli kukurydzianej. Klasyczne wydanie sopa azteca posiada jeszcze w składzie chili pasilla, ale ten przepis przygotowaliśmy tak, abyście mogli wyjść do zwykłego polskiego sklepu i zrobić z dostępnych w nim składników prawdziwą zupę meksykańską. W zamian za pasilla użyliśmy wędzonej słodkiej papryki, co równie ciekawie podbija smak :) Co więcej, zamiast wędzonej papryki można również użyć papryczek chipotle w sosie adobo, również dostępnych w Polsce w większości hipermarketów. Co takiego jeszcze ciekawego ma w sobie sopa azteca? Otóż szarpane mięso kurczaka, które uzupełnia kompozycję smakową :)

Pałac Zaborówek, miejsce o którym nie mieliśmy pojęcia. Nie zdawaliśmy sobie sprawy, że takie miejsce w ogóle istnieje...do momentu aż nas zaproszono na kolację. Raptem 20 km od Warszawy, w Puszczy Kampinoskiej. Szczerze powiedziawszy, trochę sceptycznie do tego podchodziłem. Pałac z XIX wieku, trochę nie moje klimaty. Jakoś nie potrafię się w takich miejscach odnaleźć. Aleeeee... Wszystko się diametralnie zmieniło po dotarciu na miejsce. Miejsce okazało się prawdziwą perełką. Mój punk widzenia zmienił się już po pierwszych kilku minutach, zaraz po przekroczeniu progu nowo odrestaurowanego pałacyku. Dlaczego?