Restauracje / Opinie

Walentynki, czyli święto zakochanych, od zawsze budzi wiele emocji. Ma chyba tyle samo przeciwników, co zwolenników. Dla jednych to po prostu komercjalizacja uczuć, dla innych okazja do wyrażania uczuć. To temat na zupełnie nowy artykuł i nie będziemy tu wszczynać tej debaty. Pewne jest jednak to, że święto, które przywędrowało do nas z Ameryki, już na stałe zadomowiło się w polskiej tradycji. Czy tego chcemy czy nie, 14 lutego czerwone serduszka będą wszędzie. I choć jesteśmy zdania, że kocha się przez cały rok i Walentynki powinny być obchodzone 365 dni w roku, to zachęcamy Was, aby ten jeden dzień spędzić przy wspólnej kolacji :) Wybraliśmy dla Was kilka ciekawych miejsc g(ł)odnych uwagi :) Wszystko sprawdzone na naszych podniebieniach i kubkach smakowych. Są restauracje, są cocktail bary... tak więc sami widzicie że skorzysta na tym i żołądek, i dusza :)

Otto Pompieri przy placu Bankowym 1 - restauracja otwarta pod koniec 2017 r przez Artura Jarczyńskiego, tego samego, który jest właścicielem takich restauracji, jak Der Elefant (zresztą w tym samym budynku, co Otto), Szwejk, Shipudei Berek, Jeff’s, Bazyliszek, Kampania Piwna czy San Antonio. To człowiek, który wie co się na kulinarnym rynku kroi i czym trafić w podniebienia mieszkańców Warszawy. Jego restauracje to miejsca bez zbytnich udziwnień, liczy się atmosfera i smak. Jaki jest tego efekt? Otóż taki, że praktycznie do każdego z lokali ustawiają się kolejki, a jeśli nie ma kolejki, to i tak warto zrobić wcześniej rezerwację. Trzeba się liczyć z tym, że miejsca będą zajęte. W sumie można użyć stwierdzenia „Co otwiera Jarczyński, tam chodzą ludzie i tam gdzie chodzą ludzie, to otwiera Jarczyński”.

Co rusz jedne lokale się otwierają inne zamykają, niektóre lepsze, niektóre gorsze, ale to co jest zauważalne i najważniejsze... z roku na rok kuchnia meksykańska w Polsce rośnie w siłę. W głównej mierze spowodowane jest to coraz lepszą dostępnością produktów, o które kiedyś było trudno. Jak wiadomo kuchnia meksykańska opiera się w głównej mierze na tradycji. Zostało toukoronowane wpisaniem kuchni meksykańskiej na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Jakiś czas temu odwiedziliśmy warszawską restaurację Bubbles (czyt. bąbelki). Wchodząc do środka nie da się nie zauważyć dlaczego właśnie taka nazwa :) Wszędzie bąbelki... dosłownie w każym kącie :) Masa butelek z szampanami. Można poczuć się jak w bąbelkowej krainie :) Ale bąbelki to nie wszystko. Bubbles słynie z kilku rzeczy, które chcieliśmy sprawdzić na własnych kubkach smakowych. Czy potwierdziło się to, co słyszeliśmy „na mieście”? Niektóre rzeczy się potwierdziły, inne się nie sprawdziły...

Restauracja Parmizzano’s w hotelu Marriott - to w niej mieliśmy okazję delektować się smakiem mięsa wołowiny Black Angus. A to z okazji akcji #SteakBySteak, jaka przeprowadzana jest rok w rok w sieci hoteli będących własnością marki Marriott. W tym roku wołowina jest naprawdę wyjątkowa. O najwyższej jakości świadczy certyfikat American USDA Beef. To dowód na to, że hodowla bydła przebiega w sposób humanitarny bez użycia antybiotyków, hormonów oraz paszy GMO. Całe mięso, które trafia na ruszt, a później na talerze, pochodzi ze sławnej już farmy Creekstone, gdzie krowy rasy Black Angus pasą się na wolności.

No i Warszawa wzbogaciła się o kolejny lokal typu tex-mex. W październiku 2018 roku otworzyła się nowa restauracja serwująca smaki z pogranicza Meksyku i USA. Rico, bo taką nosi nazwę, znajduje się przy ul. Jana Pawła II 61. To jednak niewielki kawałek od ścisłego centrum. Takiego nowego miejsca nie mogliśmy sobie odmówić. Podwinęliśmy więc kiecę, rękawy i uderzyliśmy spróbować tego co serwuje Krzysztof Lech, szef kuchni i właściciel Rico. Byliśmy ciekawi, czy lokal w pełni odda sens znaczenia hiszpańskiego słowa rico (j. polski - bogaty) :)

Jak część z Was zapewne wie, restauracja Zielony Niedźwiedź w Warszawie to symbol dobrego smaku i gustu. To restauracja, która w ciągu kilku lat mocno wkomponowała się w scenę kulinarną Powiśla. Jest synonimem sezonowości i lokalnych produktów w niebanalnym wydaniu. Od października 2018 roku szefem kuchni jest Oliwia Bernady – cudowna osoba z niesamowicie otwartym umysłem na kompozycje smakowe i dobór składników. Jej umiejętności kulinarne mieliśmy okazję próbować już wielokrotnie, między innymi w restauracji Poziom 511 Bar & Restaurant w Ogrodzieńcu. /Restauracja w hotelu Poziom 511 w Ogrodzieńcu - kuchnia w najlepszym wydaniu od Oliwii Bernady/. Oliwia to nie tylko były szef kuchni w Poziom 511, dowodziła także kuchnią restauracji Jung & Lecker w Warszawie. Brała również udział w programie Top Chef, w którym zaszła naprawdę wysoko :) Jej poczynania kulinarne śledzimy już od kilku lat i z roku na rok potrafi nas czymś nowym zaskoczyć :) To dowód na to, jak bardzo się rozwija.

W ostatnich latach w Polsce zauważalny jest trend rosnących jak grzyby po deszczu lokali serwujących światowej klasy drinki. W głównej mierze to zasługa tego, że rośnie świadomość konsumentów, czyli nas. Jesteśmy coraz bardziej wymagający, coraz to bardziej głodni nowych smaków i doznań. Niewątpliwie jednym z takich lokali w Warszawie, który szczególnie nas urzekł to Cosmo Bar. Niewielki lokal przy ul. Twardej, ale za to wielki pod względem smaków serwowanych tam koktajli.

Podróżując (a robimy to dość często) staramy się za każdym razem wyszukiwać jakieś ciekawe kulinarne perełki. Najchętniej lubimy te z meksykańskim charakterem, choć nie zawsze się udaje. Niby tego typu lokali jest w Polsce cała masa, a jak przychodzi co do czego, to naprawdę ze świeczką ich szukać. Dokładnie tak jest z Poznaniem. Lokale z przyzwoitymi smakami meksykańskimi i tex-mex to praktycznie można policzyć na placach jednej ręki. Tych naprawdę, naprawdę dobrych jest śladowa ilość. Takim pozytywnym zaskoczeniem jest lokal o bardzo przyjemnej nazwie „Niezły Meksyk". Mieści się przy ulicy Różanej, tuż obok ulicy Górna Wilda.

Co takiego ma „Schabowy”, czego nie mają inne restauracje? Odpowiedź jest bardzo prosta... Mateusza Sucheckiego, który polskie klasyki zamienia w prawdziwe cudeńka. Nie chodzi tu o wystawianie jakiś laurek czy też listów pochwalnych. Schabowemu „po prostu się to należy” i te słowa pasują tu jak nigdzie indziej :)