Restauracje / Opinie

Jest takie miejsce (a raczej było, ponieważ juz się zamknęło... ale bez obaw przenoszą lokalizację - o nowej będziemy informować) przy trasie E7, w Stefanowie nieopodal Wólki Kossowskiej, gdzie kończy się Warszawa, a zaczyna Armenia :) To właśnie w tym miejscu (25 km od Warszawy – raptem 25 minut samochodem od Centrum) został odpalony Grill Kaukaski. To już drugi rok istnienia miejsca z ormiańskim jedzeniem, w którym "główne skrzyce" grają Diana Volokhova (uczestniczka MasteChef Polska) i Pavel Portoyan (znany z grillowania w Zielonym Niedźwiedziu). Byliśmy w 2016 roku na otwarciu i już wtedy miejsce mocno przypadło nam do gustu. A jak jest teraz?

Krupówki w Zakopanem to niestety mekka cepeliowatości kulinarnej i nie tylko. Pewnie wielu osobom się tym narazimy, ale śmiało można użyć tego stwierdzenia. Generalnie można tu znaleźć wszystko, dosłownie wszystko... od kolorowych chińskich ciupag, po spłowiałego i szarego z brudu misia poruszającego się chwiejnym krokiem, od czasu do czasu zaczepiającego dzieciarnię w celu pozyskania kilku groszy od turystycznych „Januszy i Grażynek” ze skarpetkowym sanałem na stopie, za wspólną fotkę. To na tej ulicy jest chyba największa kumulacja wszelakiego rodzaju lokali gastronomicznych. Większość to kiepskie, oklepane „góralskie” jadło, które tak naprawdę nawet nie leżało obok góralskiego... turysta zje wszystko, turysta otrze usta i turysta pójdzie dalej „granią Krupówek”. Są też duże wyjątki. Są lokale, gdzie naprawdę można dobrze zjeść, ale to są bardzo nieliczne przypadki. Jednym z nich jest bardzo odległy od góralskich smaków ale przepyszny Jazz & Burger w Zakopanem.

Przypadkowy postój w Gdyni sprawił, że mieliśmy odrobinę czasu na odwiedzenie jednego ze znajdujących się tam meksykańskich lokali. Traf chciał, że w ten dzień podróżowaliśmy pociągami i między jednym a drugim mieliśmy jakieś 2 godziny przerwy. Trzeba było jakoś ten czas wykorzystać i hyc... wskoczyliśmy do TAKO nieopodal dworca. Jakieś 10 minut na piechotę. Jest to mała restauracyjka z dosłownie kilkoma stolikami, ale bardzo przyjemna. Atmosferą i wystrojem to raczej restauracja bardziej młodzieżowa. Jak sami się opisują, inspirują się kuchnią meksykańską, przeplatając polskie smaki. Czy faktycznie tak jest?

ZAMKNIĘTE NA STAŁE! - W maju 2017 roku warszawskim restauracjom meksykańskim narodziła się nowa konkurencja. El Barrio, bo o niej mowa, otworzyła swe drzwi dla gości przy ulicy Długiej 6 – przy samej Starówce. Prowadzona jest przez Jacka Profusa i Lourdes Estrada, rodowitą meksykankę, artystkę-malarkę, natomiast szefem kuchni jest Angel Aceves Vivanco, do tej pory szef kuchni znanej wszystkim restauracji El Popo Kręglickich. Założeniem El Barrio jest serwowanie autentycznych, regionalnych dań prosto z Meksyku, a hasło jakie jej przyświeca to „etniczna kuchnia meksykańska”. Mieliśmy okazję już co nieco popróbować i poznać smaki El Barrio.

ZAMKNIĘTE NA STAŁE! - Warszawski Sznyt to kolejna restauracja w Warszawie, która otworzyła się dla gości z początkim marca 2017 r. To czym ma szanse zawojować stolicę to przede wszystkim lokalizacja, rozmach, przestrzeń (ponad 600 m2) i nowatorskie podejście. Do tego wszystkiego rewelacyjni szefowie kuchni: Rafał Zaręba – główny szef, pracujący swego czasu w Atelier Amaro i Michał Węcławek pracujący wczesniej przez 2 lata w restauracji Salto u boku Martina Gimeneza Castro. Restauracja otwarta przez firmę “Restauracje Krawczyk” i trzeba przyznać, że po przekroczeniu progu drzwi widać ponad 20-letnie doświadczenie w restauratorstwie. Restauracja mieści się w bardzo dobrym strategicznie miejscu, przy samym Placu Zamkowym na rogu ulicy Senatorskiej i Podwale. Siedząc w restauracji można spoglądać na kolumnę Zygmunta i Zamek Królewski.

Jak wiecie lubimy podróżować po Polsce, odwiedzamy miasta a przy okazji odwiedzamy ciekawe miejsca, również kulinarne. Tak było i tym razem przy wizycie w Sopocie. Trochę się namyślaliśmy, gdzie można wyskoczyć... jest przecież tyle fajnych i smacznych miejsc. Słyszeliśmy wiele o różnych restauracjach, czasem lepsze, czasem gorsze opinie. Wiele osób doradzało nam - idźcie do tej lub do tamtej, a tamtą to już omijajcie szerokim łukiem. Nie byliśmy jakoś bardzo głodni, a mieliśmy ochotę przekąsić coś lekkiego i niedużego, a taka ilość informacji dała jeden podstawowy komunikat... idźcie zwyczajnie tam, gdzie zaprowadzi was nos :) No i nos zaprowadził... na „Monciak” czyli ul. Bohaterów Monte Cassino 42, do ciekawie brzmiącej nazwy „Śliwka w kompot”. Nazwa dość miła i bardzo swojska... a jak tam jest naprawdę?