Inne

Huevos rancheros (w wolnym tłumaczeniu jajka farmerskie) to jeden z najwspanialszych sposobów na rozpoczęcie dnia. Danie śniadaniowe, bardzo popularne w Meksyku. Jego zadaniem jest nasycić się ze smakiem :) Sposobów jego przygotowania jest naprawdę sporo, natomiast do nas bardzo przemawia ten, który właśnie czytacie. Co więcej... huevos rancheros wspaniale sprawdza się na dolegliwość o nazwie „przypadłość dnia poprzedniego”, a mówiąc prosto - to świetny sposób na leczenie kaca :D Jest ostro, jest pomidorowo (duża dawka wypłukanego przez alkohol potasu :)), jest jajko sadzone i co najważniejsze... jest zwyczajnie pysznie :) Do tego filiżanka czarnej kawy i naprawdę nie potrzeba nic więcej :)

Jedno z najbardziej tradycyjnych meksykańskich dań. Jego historia wiąże się ze zdobyciem przez Meksyk niepodległości (15-16 września) i właśnie na to święto zazwyczaj jest przygotowywane. Ponoć za datę jego powstania uznaje się 1821 rok, kiedy to generał Agustin de Iturbide podpisał w Puebli traktat o niepodległości Meksyku. To właśnie z tej okazji przygotowano mu to danie. Kolory chiles en nogada mają za zadanie przypominać kolory meksykańskiej flagi. Granaty (kolor czerwony), pietruszka i chile poblano (zielony) i sos orzechowo-śmietanowy (biały). Ni mniej nie więcej to papryczka poblano faszerowana bardzo aromatycznym mięsem i polana orzechowym białym sosem. Sama nazwa dania pochodzi od hiszpańskiego słowa „nogal” – czyli orzech. Ale wyjątkowość dania to nie tylko kolory, ale i jego nadzienie. Niezwykle aromatyczne za sprawą przypraw takich jak goździki i cynamon, ale i pełne smaków za sprawą owoców takich jak gruszka, jabłko, brzoskwinia no i oczywiście pomidorów :) Jeden z tych farszów, który nas zaskoczył swoją złożonością i smakiem. Odrobinę słodko, trochę kwaśno, trochę pikantnie i kremowo :) Danie bardzo, ale to bardzo tradycyjne dla miasta Puebla. Jest niesłychaną dumą jego mieszkańców. Okresem, w którym przygotowuje się właśnie to danie jest przełom sierpnia i września. Wtedy to pojawiają się dojrzałe granaty i świeże orzechy. Można zjeść przeróżne odmiany, jest ich kilka. Niektórzy używają plantanów, niektórzy mięsa szatkowanego nożem, niektórzy znów marchewki i ziemniaków. My natomiast podrzucamy Wam przepis na jeden z najbardziej tradycyjnych przepisów, który pochodzi z „biblii” kuchni meksykańskiej o tytule „Mexico – The cookbook”.

Większość zna takie danie jak chili con carne, ale nie każdy zna danie o nazwie carne con chile. To ni mniej, ni więcej jak w wolnym tłumaczeniu mięso z chili. Czym więc różni się to danie od bardzo znanego i popularnego dania chili con carne? Otóż różni się sposobem przygotowania - głównie mięsa. O ile w chili con carne używa się mięsa mielonego, to w carne con chile używa się mięsa wołowego pokrojonego w dużą kostkę, coś na wzór mięsa do gulaszu. Ale mięso to nie wszystko. Ważne też jest użycie odpowiednich składników, dobrze dobranych i w odpowiednich proporcjach. Tajemnicą naszego carne con chile jest użyta papryczka guajillo – jedna z najpopularniejszych w Meksyku (zobacz co to za papryczka) oraz papryczki smoked chipotle nadającej bardzo miłego dymnego posmaku. Bez obaw, jeśli nie dysponujecie papryczką guajillo, spokojnie możecie ją pominąć, choć to już nie będzie to samo.

Chorizo uwielbiamy i nie wyobrażamy sobie bez niej kuchni meksykańskiej. To podstawowy składnik wielu dań. Wykorzystuje się ją w quesadilla, tacos, burrito czy empanadas. Można by tak wymieniać i wymieniać. „Korzenie” kiełbasy chorizo sięgają półwyspu iberyjskiego. W Hiszpanii kiełbasa znana jako chorizo, w Portugalii jako chouriço. Do Meksyku i regionu Ameryki Południowej (Argentyna, Kuba, Brazylia, itd..) trafiła za sprawą hiszpańskiej konkwisty Nowego Światu w 1492 r. Czas podbojów przez Hiszpan tychże rejonów świata wprowadził wiele produktów, których jeszcze wtedy w Meksyku nie znano. Jednym z takich produktów była niewątpliwie kiełbasa chorizo. Legenda głosi nawet, że Hernan Cortez założył hodowlę świń w Meksyku właśnie do celów produkcji chorizo.

W kuchni meksykańskiej chipsy w postaci małych trójkącików znane są jako totopos i odgrywają w niej znaczącą rolę. To nieodłączny element kuchni nie tylko Meksyku, ale i całej Ameryki Południowej. Dodawane są do niezliczonej ilości dań, a któż nie lubi jak przy jedzeniu coś fajnego przyjemnie nie chrupie w zebach? Chipsy z tortilli są między również idealną bazą do nachos z zapiekanym serem. Totopos przygotowywane są ze smażonej na głębokim oleju tortilli kukurydzianej lub pszennej. Te pierwsze są jednak najpopularniejsze. Jest też wersja chipsów pieczonych w piecu. Ta forma jest o wiele zdrowsza, gdyż unikamy smażenia. Taką wersję też dziś Wam prezentujemy w tym przepisie.