Kolorowe Święto Zmarłych
- Historia i kultura
- Posted by: Magda Sawa
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
Meksykańskie tradycje zaduszkowe diametralnie różnią się od stylu przeżywania tego święta w Polsce. Miesza się tam religia katolicka z indiańskimi rytuałami. Ciekawostki zaskakują na każdym kroku. W Polsce w Święto Zmarłych idziemy na cmentarz aby zapalić znicze na grobie zmarłego i pomodlić się za jego duszę. Meksykanie organizują biesiady przy grobach zmarłych z tequilą, słodyczami i śpiewem.
Nastrój święta jest zupełnie inny. To czas radości, świateł, kolorów i zabawy. Nie ma tutaj obecnej w europejskiej tradycji zadumy i melancholii. Wręcz przeciwnie, Święto zmarłych jest okazją do zorganizowania fiesty. Chodzi przede wszystkim o przyjęcie zmarłych, którzy odwiedzają swoje rodziny i przyjaciół na ziemi oraz o wiarę w to, że śmierć jest początkiem odrodzenia - w myśl zasady – rodzimy się by umrzeć, a umieramy by się odrodzić.
Przygotowania do święta zaczynają się wiele dni wcześniej. W sklepy pojawiają się świąteczne dekoracje - czaszki wykonane z najróżniejszych materiałów, małe latarenki, specjalnie przygotowane na te dni słodycze czy plastikowe szkielety. 27 i 28 października całe rodziny sprzątają domy i odmalowują groby.
Warto podkreślić, że jedzenie i picie to integralna część tego święta. W niektórych rejonach organizowane są fiesty na cmentarzach. Na grobach obok zdjęć zmarłych i zapalonych świec zostawiane są potrawy. Specjalnie na te dni piekarze wypiekają „panes de muertos” – chlebki umarłych, cukiernicy przygotowują cukrowe czaszki, przysmak wszystkich dzieci.
We współczesnym Meksyku istnieją dwa Dni Zmarłych - Día de los Angelitos obchodzone 1 listopada, poświęcone duszom dzieci, oraz Día de Los Muerto, obchodzone 2 listopada, poświęcone dorosłym zmarłym.
W meksykańskiej tradycji przyjmuje się, że 31 października na ziemię przychodzą dusze zmarłych dzieci. To smutna uroczystość. Ulubione zabawki dzieci wystawiane są w domach na specjalnie na tę okazje przygotowanych ołtarzach. Duszyczki dzieci zapraszane są do udziału w swoim święcie - często zostawia się dla nich miejsce przy stole. Odchodzą w południe następnego dnia robiąc miejsce duszom dorosłych. Wtedy zaczynają się obchody drugiego dnia Święta Zmarłych, przeznaczonego na festiwale i parady uliczne. Około północy tego dnia Meksykanie udają się na cmentarze. W trakcie nocnej biesiady palene są ogniska, a wszystkiemu towarzyszą występy mariachis, którzy wygrywają ulubione piosenki umarłych. Wracając z cmentarza wstępuje się do kościołów, by zapalić świece i pomodlić się w intencji zmarłych.
Duża część obchodów odbywa się też w domu, gdzie stawiany jest ołtarz (ofrenda – stół lub mata), który przyozdabia się kwiatami, świecami oraz zdjęciami i na którym kładzie się dary dla zmarłego, np. jedzenie. Wierzy się na przykład, że zmarli przychodzą na ziemię aby zjeść potrawy, które jadali za życia. Ołtarze ofiarne pozostają w domach do 3 listopada.
Charakter uroczystości może różnić się w znacznym stopniu od regionu. W 2003 roku UNESCO, Święto Zmarłych w Meksyku uznało za dziedzictwo światowej kultury, które należy chronić.